In dit profiel valt de kin negatief op: hij ligt naar achteren en lijkt aan de lange kant. De analyse laat zien dat de boven- en onderlip keurig binnen het harmonische veld liggen (zwarte lijn), maar dat de kin daar inderdaad net buiten valt (rode lijn). Dat de kin te lang zou zijn, blijkt bij de computeranalyse optisch bedrog.
We gaan de kin zo verplaatsen, dat hij harmonieert met de stand van de boven- en onderlip. Om ervoor te zorgen dat de karakteristiek van het gezicht behouden blijft (essentieel om de herkenning in stand te houden), brengen we de kin naar voren, precies tot in het linker groene vakje van het harmonische veld.
Op de predictiefoto laat de computer het effect van de verplaatsing zien. Dit overtuigt de patiënt de ingreep te laten doen. De foto van het eindresultaat laat zien dat de kin nu beter past bij de boven- en onderlip. Er is een ontspannen balans ontstaan tussen neus, bovenlip, onderlip en kin. Dit brengt rust in het gelaat: de negatieve blikvanger is er niet meer.
